Toplumsal medyadaki kusursuz hayat yanılgısı

Yetersizlik hissi, birçok insanın hayatında karşılaştığı derin ve zorlayıcı bir histir. Bu his, bireyin kendisini eksik, yetersiz yahut başarısız hissetmesiyle ortaya çıkar ve çoklukla özsaygıyı zedeleyen bir tesire sahiptir.

Kişiler, bu hissi çeşitli alanlarda, örneğin yetenek, muvaffakiyet, toplumsal marifetler ya da genel ömür performansı açısından hissedebilirler. Sonuç olarak, kendilerini bedelsiz, değersiz yahut yetersiz görmek, toplumsal münasebetlerde daima bir reddedilme korkusu taşımalarına, tenkitler karşısında çok hassasiyet geliştirmelerine yol açabilir.

Uzmanlar, bu hissin, bireyin ömür kalitesini olumsuz tarafta etkileyebileceğini ve uzun vadede ferdî gelişimini engelleyebileceğini belirtmektedir.

Yetersizlik hissinin kökenleri ekseriyetle çocukluk yıllarına dayanır. Çocuklukta sıkça eleştirilmek, diğerleriyle kıyaslanmak ya da yüksek beklentilerle karşılaşmak, bu cins hislerin temellerini atabilir.

Ancak bu hisler yalnızca geçmişteki tecrübelerle hudutlu değildir; yetişkinlikte de farklı hayat şartları ve toplumsal baskılar bu duyguyu besleyebilir.

Psikolojik olarak, yetersizlik duygusu bireyde özgüven kaybına, toplumsal münasebetlerde telaşlara ve karar verme süreçlerinde zorluklara neden olabilir. Bu durum, bireylerin çok performans gösterme ya da sorumluluk almaktan kaçınma üzere sıhhatsiz başa çıkma formüllerine yönelmelerine sebep olabilir.

Bununla birlikte, yetersizlik hissiyle baş etmek mümkündür. Bu hissin doğal bir insan tecrübesi olduğunu kabul etmek, birinci adımdır. Kişinin kendine karşı şefkatli olması ve yanılgıları bir öğrenme fırsatı olarak görmesi, bu hissin tesirlerini hafifletebilir.